دانشنامهسیستم عامل

میکرو کرنل چیست؟

ايده پشت سيستم عامل های مبتنی بر ميكرو كرنل اين است كه تا جايی كه می شود قسمتهايی از اعمالی كه در هسته انجام می گيرد را به بيرون از فضای هسته منتقل كرده و آنها را در فضای كاربر به صورت مؤلفه های جداگانه قرار داد. مقصود از اين كار افزايش مؤلفه ای بودن و طراحی آسانتر و ساده تر بود. (همانطور كه اگر در برنامه نويسی وقتی برنامه را به صورت مجموعه ای از توابع و زير برنامه ها بنويسيم نوشتن برنامه ساده تر، تحليل و درك آن آسانتر و عيب يابی آن راحتتر می باشد، طراحی سيستم عامل نيز به صورت مؤلفه ای راحتتر از حالت يكپارچه می باشد و اين جدا بودن وظايف باعث درك راحتتر روند كار و همچنين عيب يابی آسانتر می شود.) بدين ترتيب قسمت اصلی از حجم سيستم عامل به صورت اين مؤلفه ها ساخته شدند كه با يكديگر و همينطور با سخت افزار بوسيله فرستادن پيام از طريق ميكرو كرنل ارتباط برقرار می كند. بنابراين ميكرو كرنل به عنوان يك مبادله گر پيام، عمل می كند. اعتبار پيامها را در می يابد، پيامها را از بين اجزاء ارسال می كند و اجازه دسترسی به سخت افزار را می دهد. كه اين استفاده سيستم عامل از پيام ها باعث بالا رفتن امنيت می شود.

در بيشتر طراحی های مبتنی بر ميكرو كرنل، مديريت حافظه، ارتباط داخلی بين پروسه ها، مديريت ورودی و خروجی و وقفه ها، همگی توسط خود ميكرو كرنل انجام می شود و بقيه وظايف سيستم عامل بوسيله مولفه های خارجی انجام می گيرد، اگرچه بعضی از طراحی ها وظايف سطح بالاتر را بخاطر كارايی در ميكرو كرنل قرار می دهند. يكی از معايبی كه معمولا برای ميكرو كرنل مطرح می شود كاهش كارايی است كه به علت زمانبر بودن روش ارسال پيام نسبت به يك فراخوانی سيستمی می باشد، كه برای رفع اين مشكل چندين راه حل از جمله برگرداندن سرويسهای مهم به هسته و كوچكتر كردن هسته ارائه شده است. ضرورتی ندارد كه پروسه بين خدمات سطح هسته و سطح كاربر تمايزی قائل شود، زيرا تمام اين خدمات بوسيله ارسال پيام فراهم می شود.

معماري ميكرو كرنل با مجاز دانستن افزايش خدمات متعدد بوسيله افزودن مولفه های جديد توسعه پذيری را آسان می سازد. چون هر خدمت بصورت يك مولفه جداگانه در نظر گرفته می شود، حذف يا تغيير در آن موجب ايجاد تغيير در ديگر مولفه ها نمی شود، كه اين انعطاف پذيری را برای سيستم به ارمغان می آورد. در معماری ميكرو كرنل تمام كد مربوط به ويژگيهای خاص پردازنده در ميكرو كرنل است. در نتيجه تغييرات لازم برای حمل سيستم عامل به پردازنده جديد كمتر شده است و قابليت حمل كه يكی از اساسی ترين ويژگی های سيستم های امروزی می باشد را افزايش داده است.

چون مولفه ها، خارج هسته اجرا می شوند و بروز اشكال در آنها در هسته تأثير نمی گذارد و كل سيستم را از كار نمی اندازد، كه اين باعث كاهش زمان از كارافتادگی می شود كه در بسياری از صنايع مورد توجه است.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا