من، امید مرادی متولد اردیبهشت ۱۳۶۵ از تهران هستم. سومین و آخرین فرزند خانواده‌ای که پدر و مادر هر دو علاقه‌مند به حوزه مالی و کارمند بانک بودند. رشته‌ی ریاضی، انتخاب من در دوران دبیرستان بود، که آن را تا انتها و در دبیرستان بهار تهرانپارس به پایان رساندم. در حدود سن هفده سالگی و در ابتدای دهه‌ی ۸۰، متوجه علاقه‌ی بیش از حد خود به کامپیوتر شدم و از همان سال در دوره‌های مایکروسافت که به MCSE معروف است ثبت نام کردم. شروع این دوره‌ها آغازی بود در ورود من به مسیر پر پیچ و خم شاخه‌ای بسیار وسیع در IT.
در این دوره، داشتن یک کامپیوتر برای بسیاری یک آرزو بود و به همین دلیل راه‌اندازی محیط آزمایشی برای تست شبکه و سرویس‌های آن، کار ناممکنی بود. حتی نرم افزارهای شبیه ساز نیز هنوز وجود نداشتند. پس محیط آموزشگاه، بهترین مکان برای یادگیری و تست مطالب آموزشی بود. آرام آرام با راه‌اندازی سرویس‌های مایکروسافتی در ویندوز ۲۰۰۰ سرور، مانند DHCP، DNS، Active Directory، ISA Server و Exchange Server آشنا شدم.
در حالی که در میانه‌ی راه این دوره‌ها بودم، در سال ۸۳ و در دانشگاه، رشته مدیریت بازرگانی پذیرفته شدم. از ابتدا نیز تصمیم نداشتم که به مانند بسیاری، دانشگاه را به پایان رسانده و سپس وارد بازار کار شوم. در همان ابتدا از طریق خانواده با شرکتی خصوصی به نام ارتباطات و انفورماتیک ایران (ICI) آشنا شدم. در آن دهه، فروش کارت‌های اینترنت برای اتصال Dial up بسیار بورس بود و این شرکت نیز در همین حوزه فعال بود. مدیر این شرکت تصمیم به راه‌اندازی بخش شبکه در شرکت داشت و من که تجربه‌ی تئوری خوبی در سرویس‌های مایکروسافتی داشتم، به صورت شراکتی وارد این شرکت شدم. از آن طرف امیر باقری نیز که مسیر من را این بار در بخش سرویس‌های لینوکسی طی کرده بود، وارد این شراکت شد.
به این ترتیب بدون هیچ‌گونه کارآموزی و به صورت مستقیم وارد بازار کار شدم. برقراری توازن بین دانشگاه و کار، برای یک جوان ۲۰ ساله کار سختی بود. مجبور بودم روزی چند بار بین مسیر دانشگاه که در پونک قرار داشت و شرکت که در بزرگراه کردستان بود، رفت و آمد داشته باشم. اولین پروژه این شرکت، نصب یک ویندوز برای یک مشتری بود که درآمد آن در حدود ۱۵ هزار تومان بود. اولین پروژه بزرگ و جدی نیز بعد از مدت اندکی و با راه‌اندازی یک دومین از طریق اکتیو دایرکتوری ویندوز، انجام شد.
در طول یک سال و نیمی که در این شرکت حضور داشتم، پروژه‌های متنوعی انجام دادیم و تا حدی با سیستم عامل لینوکس نیز آشنا شدم.
فعالیت در حوزه لینوکس و شروع سربازی
در سال ۸۶ مرحله‌ی جدیدی در زندگی کاری من ایجاد شد و آن ورود تخصصی به حوزه‌ی سیستم عامل لینوکس و کار در شعب شرکت‌های خارجی بود. این مدت چهار سال بود که سابقه و تجربه‌ای فوق‌العاده برای من به همراه داشت. برای آشنایی با جزئیات این دوره مقاله‌ی “اپن سورس و کار در شعب شرکت‌های خارجی در ایران” در بخش روایات اکتوبیت را مطالعه نمایید.
در طول این دوره‌ی چهار ساله، تقریباً با ویندوز فاصله گرفتم و بیشتر زمان خود را صرف یادگیری سرویس‌های لینوکسی کردم. کار با توزیع‌های مختلف لینوکس مانند مندریوا، اوبونتو، دبیان و سنت او اس و محیط تخصصی آن‌ها، من را بسیار علاقه‌مند به این بخش کرده بود. اما در ادامه سدی به نام سربازی باعث شد در سال ۹۰ اندکی از بازار کار فاصله بگیرم. شهریور ۹۰ از استات اویل جدا شده و برای گذراندن دوران دو ماهه آموزشی، به مشگین شهر اردبیل رفتم.
همان‌طور که در دوران دانشجویی توانستم بین کار و درس، توازن برقرار کنم و هر دو را پیش ببرم، در دوران سربازی نیز همین تصمیم را گرفتم. نمی‌خواستم نتیجه‌ی این ۱۷ ماه خدمت، تنها یک کارت پایان خدمت باشد. بعد از پایان دوران آموزشی و از ابتدای آبان سال ۹۰، به همراه سه نفر دیگر، شرکت خود را تاسیس کردیم. این شراکت چهار نفره در شرکتی به نام سایبرنت و در بزرگراه اشرفی اصفهانی شکل گرفت.
سایبرنت و ورود به بخش مدیریتی
سایبرنت در انتهای سال ۹۰ و با نام رسمی “توسعه سیستم‌های هوشمند آپادانا ارتباط” به ثبت رسید. تجربه‌ی هر کدام از چهار سهامدار آن باعث گردید که شرکت به سرعت پیشرفت کند. قرارداد پشتیبانی با شرکت‌های خارجی از جمله BAT، Statoil و شلومبرژه در همای ابتدای کار بسته شد و بعد از مدت کوتاهی شرکت وارد حوزه‌ی عرضه پهنای باند وایرلس در تهران نیز شد.
سایبرنت که با چهار نفر کار خود را آغاز کرده بود، در سال ۹۲، بیش از بیست نفر به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم با این شرکت همکاری می‌کردند.
من، امید مرادی در طول شش سال فعالیت در این شرکت، علاوه بر کار در حوزه‌های فنی آی تی و مدیریتی، با توجه به آشنایی جزئی با مسائل مالی و حسابداری، به این حوزه نیز ورود کردم. در یک کلام، کار در سایبرنت، دریایی از دانش و تجربه در بخش‌های مختلف برای من به همراه داشت.
در سال ۹۸ این شراکت با تغییراتی روبرو شد و در ادامه من و امیر باقری تصمیم به ادامه‌ی راه شرکت به‌صورت جداگانه گرفتیم. با یک ریبرندینگ، به اکتوبیت تغییر نام دادیم و تاکنون به‌صورت فریلنسری با کسب‌وکارهای مختلف کار می‌کنیم.
فعالیت در حوزه دیجیتال مارکتینگ
در سال ۹۷ تصمیم گرفتم، سایتی تخصصی در زمینه VoIP و فروش تجهیزات مرتبط با آن، راه‌اندازی کنم و با بهره‌گیری از دیجیتال مارکتینگ، به توسعه‌ی آن بپردازم. به همین دلیل در همان سال در دوره‌های طراحی وب در دانشگاه شریف ثبت نام کرده و به یادگیری html و css پرداختم. در ادامه سایت voipyar را با آموزش‌هایی که دیده بودم راه‌اندازی کردم. مستندات و فیم‌های آموزشی در زمینه دیجیتال مارکتینگ نیز توانست من را در زمینه توسعه‌ی این سایت کمک کنند. بازخوردهای خوبی که از میزان فروش این سایت گرفتم، علاقه‌ی من را به این حوزه بیشتر کرد و باعث شد به صورت تخصصی‌تر وارد این بخش شوم. به خصوص از سال ۹۹ و با ورود پاندمی کرونا، اهمیت دیجیتال مارکتینگ در کسب‌وکارها روزافزون شد و باعث شد که من بخش بیشتری از زمان خود را به یادگیری و آموزش دیجیتال مارکتینگ اختصاص دهم.
