مقدمه
قبل از اینکه شروع به نصب سیستم عامل بر روی کامپیوتر نماییم، می بایست اقدام به پارتیشن بندی دیسک ها نماییم. باید مشخص کنیم هر پارتیشن چه سایزی داشته باشد، نقطه شروع و پایان آن بر روی دیسک کجا باشد در نتیجه سیستم عامل متوجه می شود که هر سکتور هارد متعلق به کدام پارتیشن است، با چه فایل سیستمی فرمت شود و اینکه کدام پارتیشن ها نقش primary و یا extended را داشته باشند و در بین primary ها کدام پارتیشن اکتیو باشد که سیستم عامل از روی آن بوت شود. تمامی این اطلاعاتی که گفته شد مستقل از سیستم عامل است و حتی اگر سیستم عامل را تغییر دهیم این موارد همچنان به مانند سابق باقی می مانند. پس سوالی که پیش می آید اینست که این اطلاعات در کجا ذخیره می گردند؟
تمامی این اطلاعات در قسمتی به نام MBR یا همان Master Boot Record قرار می گیرند که در اولین سکتور هارد با حجم ۵۱۲ بایت استقرار یافته است. این استاندارد از سال ۱۹۸۳ و همراه با DOS معرفی شد ولی با پیشرفت تکنولوژی، محدودیت های موجود در MBR باعث شد که استانداردی دیگر به نام GPT یا همان GUID Partition Table معرفی شود و کم کم جای MBR را بگیرد.
این روش ها مربوط به سیستم عامل خاصی نیستند و تمامی سیستم عامل ها مانند ویندوز، لینوکس، مک و غیره می توانند حتی از GPT نیز پشتیبانی نمایند.
تفاوت ها
۱- در MBR توانایی شناسایی پارتیشن های با ظرفیت بیشتر از ۲ ترابایت وجود ندارد در حالی که GPT هیچ محدودیت درونی در این زمینه ندارد و محدودیت آن بر می گردد به محدودیت های تعیین شده در سیستم عامل و فایل سیستم.
۲- در MBR تمامی اطلاعات در سکتور ابتدایی هارد قرار می گیرد و اگر به هر دلیل دیتای آن از بین برود، سیستم دچار مشکل خواهد شد، اما در GPT داده های مربوط به هر پارتیشن در خود پارتیشن قرار می گیرد و همچنین این اطلاعات در پارتیشن های دیگر نیز بکاپ گرفته می شود. به همین دلیل اطمینان پذیری بالاتری داشته و در صورت وارد آمدن آسیب به دیسک می توان آنها را بازیابی کرد.
۳- در MBR حداکثر از ۴ پارتیشن Primary پشتیبانی می شود و در صورت نیاز به پارتیشن بیشتر باید Extended ساخته و داخل آنها پارتیشن های Logical ایجاد نمایید اما در GPT محدودیت ساخت پارتیشن وجود ندارد و محدودیت آن به سیستم عامل بر می گردد.
۴- استاندارد GPT کاملا با UEFI سازگاری دارد. در سیستم های جدید که از UEFI استفاده می کنند، ویندوزها تنها می توانند بر روی دیسک GPT نصب شوند و اگر دیسک در حالت MBR باشد، نمی توانید ادامه مراحل را بروید.
۵- در GPT هر پارتیشن یک مشخصه منحصر به فرد یا GUID دارد. این رشته بصورت کاملا رندوم تعیین می شود و احتمال دارد که در دنیا نیز منحصر به فرد باشد.
نتیجه گیری
روش GPT مزیت های بسیار زیادی را با خود به همراه دارد ولی MBR همچنان سازگارترین روش است و در بعضی از مواقع مجبور به استفاده از آن هستیم اما بطور کلی GPT استاندارد جدیدی است که به تدریج جایگزین MBR می شود.
