فهرست مطالب
انواع معماری ها
استوریج‌ها از لحاظ معماری به دو نوع Server-Centric و Information-Centric تقسیم می‌گردند. در محیط های سنتی، شرکت‌ها، نرم‌افزارها را بر روی سرورهای خود اجرا می‌کنند و استوریج‌ها یا همان تجهیزات ذخیره سازی نیز بصورت مستقیم به سرور متصل می‌شوند که معمولاً نیز به شکل internal هستند. این استوریج‌ها را نمی‌توان با سرورهای دیگر به اشتراک گذاشت و تنها مخصوص همان سروری هستند که به آن متصل هستند. به اینگونه از معماری server-centric می‌گویند که در آن هر سرور تنها تعداد محدودی از استوریج را پشتیبانی می‌کند و همچنین سرورها قادر نیستند از فضای بلااستفاده سایر سرورها استفاده کنند.
این معماری دارای محدودیت‌های زیادی است که اصلی‌ترین آنها، محدودیت در افزایش فضای ذخیره سازی با توجه به رشد سازمان است، بخصوص در پلتفرم ۳ با این معماری به مشکل بر خواهیم خورد. در نتیجه عملیات تعمیر و نگهداری سرورها، عدم دسترسی به آن بخش از اطلاعات را در زمان مذکور خواهیم داشت. بطور کلی استفاده از این معماری باعث می‌گردد هزینه های CAPEX و OPEX ما بالا برود.
بیشتر بدانید:
- تکنولوژی های پلتفرم ۳ / Big Data
- تکنولوژی های پلتفرم ۳ / Cloud
- تکنولوژی های پلتفرم ۳ / Social Networking
- تکنولوژی های پلتفرم ۳ / Mobile Computing
در ادامه توسعه تکنولوژی و برای غلبه بر مشکلات موجود در این معماری سنتی، معماری information-centric رشد پیدا کرد. در این نوع از معماری سخت افزارهای ذخیره سازی کاملاً بصورت مستقل و جدا از سرورها هستند. بصورت مرکزی مدیریت می‌شوند و بین سیستم‌های محاسباتی به اشتراک گذاشته می‌شوند. در نتیجه این توسعه، یک شبکه مجزا به نام SAN یا همان Storage Area Network ایجاد می‌شود، که وظیفه آن تبادل اطلاعات مابین سیستم‌های ذخیره سازی و سیستم‌های محاسباتی (سرورها) است.
شبکه‌های SAN بر اساس پروتکل‌هایی که پشتیبانی می‌کنند، به سه نوع FC SAN، IP SAN و FCoE SAN طبقه بندی می‌شوند.
انواع تجهیزات ذخیره سازی
۱ – دیسک درایوهای مغناطیسی
دیسک مغناطیسی یا همان Magnetic disk، یک رسانه با صفحه مدور شکل است که از مواد غیر مغناطیسی که معمولاً یک آلیاژ، مانند آلومینیوم، ساخته شده است و با یک ماده فرو مغناطیسی پوشش داده شده است. اطلاعات در دو طرف سطح دیسک از طریق قطبی کردن سطح آن، ذخیره می‌گردد. این درایو دارای چندین دیسک مدور چرخشی است که آنها را با نام Platter می‌شناسیم. این پلاترها دارای یک بازوی چرخشی سریع هستند که برای خواندن و نوشتن بر روی آنها استفاده می‌شوند. این دیسک‌ها که از محبوب‌ترین نوع تجهیزات ذخیره سازی هستند از پروتکل‌های مختلفی مانند ATA، SATA، SCSI، SAS و FC پشتیبانی می‌کنند. هر کدام از این پروتکل‌ها دارای مشخصه‌های متنوعی برای سرعت، هزینه و عملکرد هستند که می‌توانیم با توجه به نیازمان هر کدام از آنها را انتخاب نماییم.
۲ – درایوهای SSD
حافظه Solid-state drive که با نام flash drive نیز شناخته می‌شود در مقایسه با درایو مغناطیسی از عملکرد فوق‌العاده بالایی برخوردار است. حرکت چرخشی در این نوع از درایوها دیگر وجود ندارد و در نتیجه هرگونه تاخیر در خواندن و نوشتن که حاصل از حرکت چرخشی درایوهای مغناطیسی است، در این درایوها دیگر حذف شده است. در مقایسه با تمامی انواع درایوها، این دیسک‌ها دارای IOPS بسیار بالایی هستند. IOPS که مخفف input/output operation per second است تعداد اعمال ورودی و خروجی در ثانیه را نشان می‌دهد و این پارامتر در انتخاب نوع هارد بسیار موثر و مهم است.
همچنین این نوع از درایوها برق کمتری مصرف کرده و طول عمر بیشتری نیز نسبت به درایوهای مغناطیسی دارند و بطور مشخص قیمت آنها نیز بسیار بالاتر از انواع دیگر است.
۳ – نوارهای مغناطیسی
نوار مغناطیسی یا همان Magnetic Tape یکی از قدیمی‌ترین فن آوری‌های ذخیره سازی داده‌ها است که با توسعه انواع دیسک‌های دیگر، استفاده از این نوارها بیشتر به سمت بکاپ گیری و بایگانی کردن اطلاعات رفته است. با افزایش حجم داده‌ها، این نوارها یک گزینه قوی برای ذخیره سازی با ظرفیت بالا و ذخیره سازی طولانی مدت با هزینه نسبتاً ارزان‌تر از دیسک است.
۴ – دیسک درایوهای نوری
درایو Optical disk رسانه‌ای صاف و دایره‌ای است که از پلی کربنات با روکش نازکی از آلومینیوم با خلوص بالا ساخته شده است. نحوه ذخیره سازی بر روی این نوع از دیسک‌ها از طریق لیزر است، بدین صورت که با ایجاد نقطه‌های میکروسکوپی سیاه بر روی سطح لوح، اطلاعات ذخیره می‌گردند. انواع مختلف این دیسک‌ها شامل CD، DVD و Blu-Ray هستند و گاهی اوقات برای بکاپ گیری استفاده می‌شوند. امروزه بعضی از ارائه دهندگان سرویس‌های Cloud با توجه به درخواست مشتری، اطلاعات آنها را بر روی این دیسک‌ها ذخیره و برای آنها ارسال می‌نمایند.
انواع اتصال در زیر ساخت IT
اتصال از نوع Compute-to-Compute
در این نوع از اتصال معمولاً از پروتکل IP استفاده می‌شود، هر سیستم سخت افزاری از طریق کارت شبکه (NIC) به شبکه LAN متصل می‌شود و سوئیچ‌ها و روترها وظیفه ارتباطات بین سیستم‌ها را بر عهده دارند. کابل شبکه‌ای که عموماً در این ارتباطات استفاده می‌شود از نوع مسی و یا فیبرنوری است.
اتصال از نوع Compute-to-Storage
اتصال دوم از نوع اتصال سرورها به استوریج‌ها است که بحث اصلی ما در این فصل نیز است. یک استوریج ممکن است به صورت مستقیم به سرور متصل شود و یا از طریق شبکه مختص به خود مانند SAN اینکار انجام گیرد. برای برقراری این اتصال در سمت سرور با توجه به معماری که انتخاب می‌کنیم می‌بایست از کارت‌هایی مانند HBA و یا CNA استفاده کرد. این کارت‌ها یک اینترفیس هستند که بر روی سرور نصب می‌گردند و سرور از طریق آنها به استوریج و یا شبکه SAN متصل می‌گردد، یک سرور معمولاً دارای چند کارت می‌باشد. پورتی‌هایی که بر روی این کارت‌ها قرار دارند می‌بایست با توجه به نوع معماری ما تعیین شوند که می‌تواند برای کابل‌های مسی و یا فیبرنوری باشند.
در زمینه اتصلات استوریج پروتکل‌های متنوعی وجود دارند مانند IDE/ATA، SATA، SCSI، SAS، FC و IP که هر کدام سرعت‌های مختلفی دارند که با توجه به نیازهایمان باید از آنها استفاده نماییم.
